دفتر خدماتی و نظافتی پارسا اصفهان

نظافت و دیوارشویی ایام عید را به ما بسپارید.

وسایل مورد نیاز:

دستمال تمیز - تشت - جارو فرچه پلاستیکی دسته بلند - تی - مقداری سرکه سفید و محلول شستشو-

آدرس جدید دفتر خدماتی و نظافتی پارسا اصفهان

خ بزرگمهر چهار راه هشت بهشت ابتدای خ هشت بهشت غربی 

شماره تماس: 031-32651614-32649103-32647796

موبایل- 09130900804-09130900803

با پروانه کسب آقای مهندس نوید صدیقی و مدیریت خانم گیاه چیان با 14 سال سابقه

بیماری که از بخش ویژه ترخیص می شود در بیشتر مواقع قادر به رسیدگی به وضعیت بهداشت فردی خود نمی باشد

و در امر استحمام یادیگر مراقبت های بهداشتی نیاز به یاری شما دارد.بی توجهی به امر بهداشت فردی این دسته از

بیماران می تواند عواقب ناخوشایندی را به دنبال داشته باشد.

در این مبحث به این سؤالات شما پاسخ داده می شود:

چگونه از پوست بیمار مراقبت شود؟

1. چگونه از پا و ناخن مراقبت شود؟

2. چگونه حمام در تخت انجام می شود؟

3. چگونه بیمار از تخت خارج شود؟

4. تغییر وضعیت در تخت چگونه انجام می شود؟

5. چگونه از چشم مراقبت به عمل می آید؟

6. دهان شویه چیست؟

7. چگونه تب را کنترل کنیم؟

1.چگونه از پوست بیمار مراقبت شود؟

بیماری که از بخش ویژه ترخیص می شود در بیشتر مواقع قادر به رسیدگی به وضعیت

بهداشت فردی خود نمی باشد و در امر استحمام یادیگر مراقبت های بهداشتی نیاز به

یاری شما دارد. بی توجهی به امر بهداشت فردی این دسته از بیماران می تواند عواقب ناخوشایندی را به دنبال داشته باشد. برای انجام این امر توجه به چند نکته ضروری است:

* حمام روزانه : در بیمارانی که به علت آسیب های بافت مغز دچار عدم تحرک شده اند و هیچ گونه

جا به جایی در بستر ندارند حمام یکی ازمهم ترین اصول پیشگیری کننده از عفونت ها

و زخم بستر می باشد.

در صورتی که امکان جابه جایی بیمار و انتقال وی به حمام را ندارید می توانید حمام را

در بستر انجام دهید(در قسمت های بعد توضیح داده خواهد شد).

حمام کردن باعث بهتر شدن جریان خون رسانی پوست بدن شده و در کنترل عفونت و

جلوگیری از زخم بستر تأثیر بسزایی دارد.

* تشک مواج: یکی دیگر از مسائل مربوط به حفظ سلامت پوست انتخاب تشک مواج مطلوب می باشد.                          

 در صورتی که بیمار شما قطع نخاع است یا به صورت نیمه هوشیار می باشد و تحرک وی در بستر محدود است باید از

 تشک مواج استفاده نمایید.

این تشک ها بر اساس وزن بیمار تنظیم می شوند و به صورت اتوماتیک در قسمت های

متفاوت هوا را به گردش در آورده و احتمال زخم بستر را کاهش می دهند اما توجه داشته باشید که ایجاد زخم بستر را به طور کامل

از بین نمی برد پس شما باید به همه موارد ذکر شده به دقت توجه نمایید.

* تغذیه مناسب:

تغذیه مناسب نیز بر حفظ کیفیت پوست تأثیر بسزایی دارد. سعی کنید از میوه و سبزیجات تازه همچنین مصرف آب و مایعات غافل نشوید.

 

2. چگونه از پا و ناخن مراقبت شود؟

در افرادی که به مدت طولانی حرکات طبیعی انگشتان دست و پا را ندارند انگشتان تغییر حالت داده و خشک می شوند.

پوست دست و پای بیمار بسیار خشک و آسیب پذیر می شود. بین انگشتان و زیر ناخن ها محل خوبی برای رشد قارچ می باشد. این بیماران قادر به رعایت بهداشت نمی باشند. شما باید در این مورد دقت کافی داشته باشید.

برای تمیز کردن و کوتاه کردن ناخن ها باید یک لگن آب گرم آماده کنید. دست و پای بیمار را حدود 10 تا 20 دقیقه در لگن آب گرم قرار دهید و سپس با یک لیف نرم و صابون بچه دست و پای بیمار را بشویید به خصوص لابه لای انگشتان را به دقت بشویید

چون محل خوبی برای رشد قارچ می باشد.

به آرامی زیر ناخن ها را با یک وسیله مانند سوهان ناخن تمیز کنید. سپس ناخن های بیمار را به صورت مستقیم با ناخن گیر کوتاه کنید و لبه های تیز را با سوهان صاف کنید سپس دست و پاهای بیمار را آب کشی کرده و خشک کنید.

 بعد یک ماده نرم کننده مانند پماد یا روغن زیتون و بادام یا لوسیون های نرم کننده به دست و پا بزنید. سپس به آرامی کمی انگشتان دست و پای بیمار را ماساژ A+D ویتامین دهید. انجام این کارها باعث می شود که پوست بیمار نرم و مرطوب شده و گردش خون انگشتان دست و پا بهتر شود.

 

3. چگونه حمام در تخت انجام می شود؟

ممکن است بیمار به علت آسیب های واردشده توانایی حمام کردن و یا خارج شدن از تخت را نداشته باشد در اینجا

سعی می کنیم روش حمام در تخت را برای این دسته از بیماران آموزش دهیم.

نقاط حساس رابه آرامی ماساژ دهید.

وسایل مورد نیاز: لگن، آب گرم، لیف، صابون، شامپو، دو عدد حوله، زیرانداز ضدآب، ملافه تمیز

ابتدا دمای اتاق را بالا ببرید درها و پنجره ها را ببندید وسایل را آماده کنید. بعد لباس های بیمار را خارج کنید و اگر باند الاستیک دارد بازکنید. روی بیمار یک حوله یا پتو تا زیر چانه بیندازید و یک روکش ضد آب، زیر سر و گردن قرار دهید تا ملافه ها خیس نشوند. برای شستن سر بیمار لازم است از یک نفر دیگر کمک بخواهید به این صورت که نفر دوم ظرف آب گرم در دست داشته باشد و سر

بیمار را از عقب در لگن نگه دارد.

سر بیمار راکمی خیس کنید و شامپو بزنید. پشت گوش ها و حفره های گوش را به دقت بشویید و آبکشی کنید.

نکته مهم : اگر بیمارتان در ناحیه مهره های گردن آسیب دیده است نباید گردنبند وی را تحت هیچ شرایطی باز کنید. همچنین نباید گردن را بیش از حد خم کنید، زیر گردن بیمار را بادست محکم بگیرید.

بعد از شستن سر و آبکشی، سر بیمار را با حوله بپوشانید بعد صورت بیمار را با یک لیف نرم و صابون ملایم مثل

صابون بچه بشویید. اطراف گردن را به خوبی تمیز کنید. در این مرحله اگر بیمارتان گردنبند طبی داشت آن را باز کنید و زیر آن را بشویید، خشک کنید و گردنبند را مجددًا ببندید.

سپس ملافه یا پتو را تا زیر سینه پایین بکشید. به دقت زیر بغل بیمار، بین سینه ها و دست ها را با لیف و صابون بشویید و دقت داشته باشید که هر قسمتی از بدن را که می شویید باید همان موقع صابون را از روی پوست بیمار پاک کنید و آبکشی نمایید. تا صابون روی پوست بیمارنماند. در غیر این صورت پوست بیمار خشک شده و سفیدک می زند در این حالت باعث ایجاد خارش و حساسیت

 پوستی می شود. لیف کشیدن باید با ملایمت انجام شود زیرا پوست بیمارتان بسیار حساس و شکننده است در حین لیف کشیدن باید بادست

به آرامی به قسمت های مختلف بدن ضربه بزنید با انجام این کار جریان خون پوست بهتر می شود.

بعد ملافه یا پتویی را که روی بیمار انداخته اید تا زانو پایین بیاورید. ناحیه تناسلی را با دقت با آب و صابون بشویید.

دقت داشته باشید در حین حمام دادن بیمار موهای زائد ناحیه تناسلی وزیر بغل حتماً پاک شوند زیرا محل خوبی

برای رشد میکرب ها می باشند.

بعد از انجام این کار حوله یا ملافه تمیز را روی سینه و دست های بیمار بکشید. حوله را کامل بردارید و پاهای بیمار را بشویید به خصوص بین انگشتان پا که محل خوبی برای رشد قارچ می باشد(در قسمت مراقبت از پا و ناخن توضیح داده شده است)،

اخن های بیمار را بشویید و کوتاه کنید. سپس بیمار را به پهلو بچرخانید و پشت کمر بین باسن را به خوبی بشویید و آبکشی کنید. قسمت های حساس بدن مانند بین باسن،روی مهره های کمر، روی مهره های گردن، پشت گردن، اگر بیمار گردن بند

طبی دارد، زیر گردن بند و لاله گوش، روی باسن، زیر پاشنه ها را از نظر قرمزی یا زخم به دقت بررسی کنید.

در صورتی که قرمز شده است آن نقاط را به آرامی بشویید که پوست آن زخم نشود و سپس آبکشی کرده و خشک نمایید. روی نقاط قرمز شده ی بیمار را زینک اکساید بمالید و بیمار را در وضعیتی قرار دهید که روی این نقاط قرمز شده یا زخم شده فشاری

وارد نیاید.

بعد از تمام شدن حمام، بیمار را گرم بپوشانید و در صورتی که پوست بیمار خشک و حساس شده بدن را با روغن زیتون

و روغن بادام یا لوسیون های نرم کننده بدن مانند لوسیون بدن بچه ماساژ دهید.

توجه :

بهتر است بیمار را روزانه حمام کنید این کار از زخم بستر پیشگیری می کند:

- حمام روزانه باعث می شود بیمار بوی نامطبوع نداشته باشد.

- رطوبت مورد نیاز پوست تأمین شود.

- ماساژ دادن پوست حین حمام باعث بهبود گردش خون می شود و بافت پوست به حالت اولیه بر می گردد.

- حمام کردن باعث می شود بیمار و کسانی که با وی زندگی می کنند احساس آرامش بیشتری داشته باشند.

4. چگونه بیمار از تخت خارج شود؟

اگر بیمارتان توانایی آن را دارد که از تخت خارج شود برای خروجش از تخت باید به او کمک کنید.

ابتدا کمک کنید تا بیمار در تخت بنشیند سپس پاهای وی را از تخت آویزان کنید از بیمار بپرسید که آیا سرگیجه یا تنگی نفس دارد یا خیر؟ در صورتی که وضعیت بیمار خوب بود زیر بازوی بیمار را بگیرید و کمک کنید تا بیمار روی پا بایستد اگر بیمار سرگیجه نداشت کمک کنید تا چند قدم راه برود.                       

 

در صورتی که وضعیت بیمار هنوز مطلوب نیست کمک کنید تا بیمار فقط در تخت بنشیند و پاهای خود را از تخت آویزان کند و کمی پاهای خود را تکان دهد یا فقط چند دقیقه روی صندلی بنشیند. این کار باعث بهبود وضعیت عضلانی و گردش خون بیمار شده و باعث تقویت عضلات بیمار می شود.

برای خارج شدن بیمار از تخت وقت کافی به وی بدهید. هرگز باعجله اقدام به بلند کردن بیمار از تخت نکنید. در صورتی که بیمار همکاری لازم را با شما ندارد با او صحبت کنید و توضیح بدهید که اگر طولانی مدت در تخت بماند عضلات و ماهیچه ها از بین می روند، همچنین نشستن در تخت و آهسته گام برداشتن باعث بهبود وضعیت تنفس،خون رسانی بهتر به مغز و اندام ها می شود.

5.تغییر وضعیت در تخت چگونه انجام می شود؟

اگر بیمار ناتوان است و توانایی حرکت در تخت را ندارد(مثلاً سطح هوشیاری پایینی دارد و یا قطع نخاع شده است)، باید شما در این رابطه به او کمک کنید. هر دو ساعت یک بار باید بیمار را در تخت جا به جا کنید با این کار گردش خون بیمار بهبود می یابد و از                          

زخم بستر پیشگیری می کند. به این طریق که یک بار بیمار را به سمت چپ بخوابانید، زانوها را به سمت داخل شکم خم کنید و یک بالش بین پاها قرار دهید. به صورتی که ران و زانو باهم تماس پیدا نکنند.

دو ساعت بعد هر دو دست بیمار را از آرنج خم کرده و روی سینه قرار دهید.

می توانید یک بالش یا ملافه کوچک بین دست ها و وسط سینه قرار دهید. این کار باعث می شود که دست ها حالت طبیعی خود را حفظ کند و از ورم کردن آن پیشگیری می کند. دو ساعت بعد بیمار را به سمت راست تغییر وضعیت دهید و همین روش را تکرار کنید. دو ساعت بعد بیمار را به صورت طاق باز در تخت بخوابانید. در این وضعیت بهتر است که زیر پاهای بیمار بالش یا پتو قرار دهید تا کمی پاها بالاتر از سطح بدن قرار  بگیرند. این کار از ورم کردن پاها جلوگیری می کند.

دست های بیمار را در دو طرف بیمار قرار دهید. زیر آن ها بالش بگذارید تا دست ها ورم

نکنند. در هر بار تغییر وضعیت دادن، بدن بیمار را به دقت بررسی کنید. آرام به پوست بیمار

ضربه بزنید تا گردش خون بیمار در نقاط مختلف بدن بهتر شود. از نظر قرمزی و زخم به

دقت بیمار را بررسی کنید. تغییر وضعیت دادن بیمار بسیار مهم است. شما با این کار از

عوارضی مانند ورم کردن بدن، افتادگی دست و پاها و زخم بستر پیشگیری می کنید.

6.چگونه از چشم مراقبت به عمل می آید؟

چشم عضو حساس و مهمی است که در بعضی موارد آسیب وارد شده به آن غیر قابل بازگشت است. پس لازم است نحوه مراقبت از چشم را بیاموزید. همان طور که می دانید پلک زدن طبیعی باعث تمیز شدن و مرطوب نگه داشتن سطح چشم می شود.

با هر بار پلک زدن، سطح چشم رطوبت لازم خود را دریافت می کند. چشم سالم، قرمز نیست و یا ترشحات چرکی در گوشه چشم و یا مژه ها وجود ندارد.

اگر بیمار قادر به پلک زدن نیست و چشم بیمار همیشه بسته یا باز است باید مراقبت لازم از آن را انجام دهیم.

وسایل مورد نیاز : سرم شستشو یا آب جوشیده سرد شده، گوش پاک کن، پنبه، اشک مصنوعی

ابتدا چشم را از نظر قرمزی، خشکی و ترشحات بررسی کنید. در صورتی که چشم بیمار ترشحات چرکی دارد یا قرمز است با پزشک مشورت نمایید.

ابتدا چشم بیمار را با پنبه آغشته به سرم شستشو یا آب ولرم از قسمت داخلی به قسمت خارجی چشم پاک کنید.

این کار باعث می شود عفونت، وارد مجرای اشک نشود. پس با یک گوش پاک کن مرطوب شده با سرم شستشو یا آب ولرم بین مژه های بالا و پایین را به خوبی تمیز کنید. برای هر چشم از گوش پاک کن جدا استفاده نمایید، این کار باعث کنترل عفونت چشم می شود.

اگر بیمار پلک نمی زند سطح چشم خشک می شود. طبق دستور پزشک از اشک مصنوعی استفاده کنید. به این صورت که پلک زیرین را با انگشت پایین بکشید و قطره چشم را بین پلک زیرین و سفیدی چشم بچکانید سپس پلک پایین را با آرامی آزاد کنید تا قطره جذب شود.

هیچ گاه قطره را مستقیم روی سیاهی چشم نچکانید این کار ممکن است باعث آسیب به چشم شود.

در صورتی که بیمار باید همزمان از 2 یا چند قطره استفاده کند باید بین هر قطره 15 دقیقه فاصله بگذارید تا مانعِ از بین رفتن اثر داروها شوید.

اگر بیمار باید همزمان از پماد چشمی استفاده کند، اول چشم را به نحوی که گفته شد تمیز کنید. سپس قطره را بچکانید و بعد پماد را از قسمت داخلی به سمت خارجی چشم در بین پلک زیرین و سفیدی چشم بکشید.

نکته : اگر چشم بیمار همیشه باز است و پلک نمی زند بعد از انجام کارهای بالا آن را با یک گاز تمیز بپوشانید،

چسب بزنید و یا از پماد چشمی ساده در چشم استفاده نمایید.

7.دهان شویه چیست؟

حفظ بهداشت دهان و دندان در بیماران بخش های ویژه از اهمیت خاصی برخوردار است. زیرا نوع و میزان ترشحات بزاق دهان بیمار به علت آسیب های وارد شده، تغییر می کند. همچنین مصرف انواع داروها بر روی کیفیت بزاق تأثیر می گذارد و باعث ایجاد بوی نامطبوع در دهان می شود. در این بیماران پوسیدگی دندان، آفت(پلاک های سفید) و دیگر عفونت های دهان بیشتر دیده می شود. در صورتی که بیمار شما قادر به مسواک زدن و تمیز کردن دهان خود نیست شما باید این کار را انجام دهید.

برای انجام این کار می توانید مانند افراد عادی از مسواک و خمیردندان استفاده نمایید. اما توجه داشته باشید به علت آسیب پذیری لثه ها و امکان خونریزی باید از مسواک های نرم استفاده کنید.

در صورتی که بیمار قادر به دور ریختن آب دهان خود نباشد می توانید از دستگاه ساکشن جهت تخلیه محتویات

 دهان استفاده نمایید.                 

توجه 1 : برای بهتر پاک شدن پلاک ها (لکه های سفید درون دهان) از محلول کلر هگزیدین که به صورت آماده در داروخانه

موجود است یا آب نمک رقیق استفاده نمایید. به گونه ای که محلول باید 30 ثانیه در دهان باقی مانده و سپس مقدار اضافی آن را ساکشن کنید و از آب کشی مجدد دهان خودداری شود.

 

توجه 2 : هنگام مسواک زدن باید روی زبان و درون حفره دهان را نیز مسواک کنید.

توجه 3: مسواک زدن و تمیز کردن دهان در بیمارانی که قادر به تغذیه از راه دهان نمی باشند باعث تحریک اشتهای بیمار می شود.

توجه 4: بعد ازهر بار تغذیه مراقبت های دهان و دندان را انجام دهید.

توجه 5: مسواک زدن باعث تقویت لثه ها و بهبود جریان خود در لثه می شود. این کار از لق شدن و پوسیدگی دندان جلوگیری می کند. بنابراین سعی کنید حداقل روزی 3 بار این کار را انجام دهید.                 

8. چگونه تب را کنترل کنیم؟

1. پاشویه

2. داروها

3. مایعات خنک

4. شیاف

در کنترل تب بیمار ضروری ترین و مهم ترین مسئله، عامل ایجاد کننده تب است. اما اگر بیمار تب داشت جهت کاهش درجه حرارت چندین راه وجود دارد.

* پاشویه : پاشویه را باید با آب ولرم انجام داد. باید دقت کنید آبی که برای بیمار استفاده می کنید نباید سرد باشد. صورت بیمار را با یک دستمال مرطوب پاک کنید تا کمی خنک شود. سپس پاهای بیمار را در لگن آب ولرم قرار دهید. کشاله ران، زیر بغل و روی شکم را با حوله مرطوب بپوشانید. هر چند دقیقه یک بار این کار را انجام دهید تا زمانی که درجه حرارت بدن پایین بیاید.

توجه داشته باشید یکی از مؤثرترین راه های کنترل تب، پاشویه است.

* نوشیدن مایعات خنک: خوراندن مایعات خنک در کاهش دمای بدن بسیار موثر است، همچنین از کم آبی بیمار پیشگیری می کند.

* داروها : طبق دستور پزشک می توانید از داروهای خوراکی مانند استامینوفن برای کم کردن درجه حرارت بدن استفاده کنید.

* شیاف : یکی دیگر از روش های کاهش درجه حرارت بدن، استفاده از شیاف هایی مانند شیاف استامینوفن است.

برای سهولت در عبور شیاف از دهانه مقعد سر آن را با یک ماده لوبرکانت ( ژل یا کرم) لغزنده کنید.

برای ورود مناسب شیاف و پیشگیری از خروج و پس زدن شیاف از بدن بیمار بهتر است در حالت مناسب دراز بکشد و بعد از استعمال شیاف حداقل 15 دقیقه در این حالت بخوابد.

خلاصه

بیماری که از بخش ویژه ترخیص می شود در بیشتر مواقع قادر به رسیدگی به وضعیت بهداشت فردی خود نمی باشد

و در امر استحمام یا دیگر مراقبت های بهداشتی نیاز به یاری شما دارد. بی توجهی به امر بهداشت فردی این دسته از بیماران می تواند عواقب ناخوشایندی را به دنبال داشته باشد. برای انجام این امر توجه به چند نکته ضروری است:

* حمام روزانه

* تشک مواج

* تغذیه مناسب 

نواحی آسیب پذیر بیمار بستری شده را بشناسید.

آشنایی با روش تغذیه از راه لوله ، موارد منع مصرف، نحوه گذاشتن و خارج کردن لوله

استراحت مطلق روده ها موجب آتروفی پیش رونده و تخریب مخاط روده ها می شود. این اثر که پس از چند روز استراحت روده ای ظاهر می شود. با استفاده از تغذیه پارنترال (وریدی)
قابل پیشگیری نیست مواد غذایی داخل لومن روده بر روی مرفولوژی مخاط روده تأثیرگذار است و برآمدگی های انگشتانه ای(پرزهای روده ای) سطح روده را برای جذب مواد غذایی
افزایش می دهند بنابراین وقتی که مصرف غذا از طریق خوراکی یک تا سه روز در حد کفایت نباشد تغذیه با استفاده از لوله روده ای در صورتی که منع استفاده نداشته باشد تجویز میگردد.

موارد منع مصرف
در بیماران مبتلا به شوک با منشأ گردش خون ایسکمی روده
-انسداد کامل مکانیکی روده یا ایلئوس تغذیه روده ای در هر
اندازه ای منع مصرف دارد همچنین در بیماران با شرایط زیر تغذیه ا ثر روده ای توتال توصیه نمی گردد. انسداد مکانیکی نسبی روده -
اسهال شدید یا غیر قابل کنترل- پانکراتیت و فیستولهای روده ای
۵٠٠ درناژ روزانه ) اما در این گروه از cc جلدی بزرگ(با بیش از
بیماران می توان حمایت روده ای نسبی را تجویز نمود . درمورد
پانکراتیت تغذیه روده ای وارد ژژنوم می شود.
Gasterostomy table,N.G هدف از دادن تغذیه با
-تغذیه مناسب جهت بیمارانی که بلغ ندارند.
-تغذیه مناسب جهت بیماران بی هوش و نیمه بی هوش
-بیمارانی که از راه دهان کالری کافی دریافت نمی کنند.
بررسی بیمار از نظر :
-اختلال در بلع
-کاهش سطح هوشیاری
-صدمات به گردن و سر وصورت و جراحی ها
-توجه به آلرژنها و دستور تغذیه مبنی بر نوع مقدار، تعداد ودفعات تغذیه
-مشاهده و معاینه شکم از نظر تندرنس و نفخ شکم

NG Tube گذاشتن لوله بینی-معدی
 1- دستور پزشک مبنی بر گذاشتن لوله بینی معده ای را کنترل کنید.
2- روش اجرای کار را برای بیمار شرح دهید.
3- وسایل را آماده و بچینید.
4- شکم بیمار را بررسی کنید.
5- دستهای خود را بشویید و دستکش یکبار مصرف به دست کنید.
6- به بیمار کمک کنید تا در حالت نشسته قرار گیرد و اگر نمی تواند، در زاویه 45
درجه قرار گیرد سپس روی سینه او را با حوله یا پد یکبار مصرف بپوشانید .
7-رسپور مخصوص استفراغ و دستمال کاغذی را در دسترس بگذارید.
8- برای اینکه ببینید سوراخهای بینی باز هستند، از بیمار بخواهید که یکی از
سوراخهای بینی را با دست ببندد و به طور عادی از سوراخ دیگر نفس بکشد. این کار را
برای سمت مقابل تکرار کنید. از سوراخی استفاده کنید که عبور هوا از آن آسان تر
است .
9-طول لو له ای را که باید وارد کنید اندازه بگیرید.
برای این کار نوک لوله را دقیقاً کنار سوراخ بینی بیمار قرار داده آن را تا نوک نرمه
گوش و سپس از آنجا تا زائده گزیفوئید استخوان جناق سینه امتداد دهید و با یک تکه
چسب روی لوله علامت بگذاریید.

10- نوک لوله را با ماده لغزاننده (ژل) آغشته کنید.
2 تا 5 سانتی متر) در سوراخ بینی و حلق ماده بی حس کنندة موضعی / (حداقل 5
اسپری کنید و یا از بیمار بخواهید به مدت چند دقیقه یک تکه یخ را در دهان گذاشته
نگه دارد.
11- از بیمار بخواهید سرش را به سمت چپ بگرداند و لوله را در حالی که به سمت
پایین و عقب هول می دهید از سوراخ بینی عبور دهید . ممکن است بیمار هنگام
رسیدن لوله به حلق حالت تهوع داشته باشد.
12- به بیمار بگویید سرخود را بالا و یا در وضعیت طبیعی غذا خوردن قراردهد . او را
تشویق کنید (مکرراً عمل بلع را انجام دهد)  هنگامی که بیمار عمل بلع را انجام می دهد لوله را در جهت پایین وعقب هدایت کنید.

جهت مشاهده فیلم آموزشی بر روی لینک زیر کلیک کنید

http://www.aparat.com/v/LHTJZ

هنگامی که بیمار می خواهد نفس بکشد، کار را متوقف کنید. اگر
بیمار عق می زند یا سرفه می کند با استفاده از آبسلانگ و چراغ قوه محل لوله را
بررسی کنید. تا موقعی که به علامت روی لوله برسید لوله را به جلو هدایت کنید . این
کار را به زور انجام ندهید. اگر با مقاومت روبرو شدید، لوله را بچرخانید.
13- درهنگام اجرای کار در صورت ایجاد علائم دسترس تنفس مانند نفس نفس زدن،
سرفه، سیانوز و عدم توانایی صحبت کردن و یا تولید صدا، کار را متوقف کرده، لوله را
خارج کنید.
14-مشخص کنید آیا لوله داخل معده بیمار است (این روشها برای لوله های با قطر
زیاد مناسب، هستند. اما ممکن است برای لوله های باریک ترمؤثر نباشند)

الف) سرنگ را به انتهای لوله وصل کرده و مقدار کمی از محتویات معده را آسپیره کنید.
و با کاغذ مخصوص PH آن را اندازه گیری کنید.

ب) با زدن هوا به داخل معده صدای آن را از طریق گوشی پزشکی سمع کنید.

ج) یک رادیوگرافی از محل لوله بگیرید(در صورت دستور پزشک)

15-  لوله را با چسب کاغذی در محل بینی بیمار ثابت کنید. دقت کنید لوله در قسمت بینی بیش از حد کشیده نشود:

الف)یک تکه 20 سانتی متری چسب ببرید و 5 سانتی متر انتهای آن را از وسط بطور
طولی ببرید و یا از چسب بسته بندی شده مخصوص لوله نازو گاستریک استفاده کنید.
ب) انتهای بریده نشده چسب را روی تیغه بینی بیمار بگذارید.
ج)انتهای بریده شده چسب را پس از چسباندن به زیرو روی لوله، به روی بینی بچسبانید.

16- طبق دستور پزشک لوله را به دستگاه ساکشن وصل کنید و یا آن را کلمپ کرده و
انتهای آن را بپوشانید.
17- با استفاده از یک بند لاستیکی با چسب و سنجاق قفلی، لوله را به گان یا لباس
بیمار محکم کنید.
18- به بیمار کمک کنید تا در فواصل زمانی منظم اقدامات مربوط به بهداشت دهان را
انجام دهد و یا خودتان این کار را برای او انجام دهید.
19- دستهای خود را بشوئید تمام وسایل را جمع آوری کنید و بیمار را در وضعیت
راحتی قرار دهید.
20 -روش کار، نوع واندازه لوله از نوک لوله تا کنار بینی را در پرونده بیمار ثبت کنید .
همچنین شرحی از محتویات معده و واکنش بیمار را بنویسید.


نکات خاص
برای وارد کردن نازوگاستریک
لوله را از نوک بینی تا پایین لاله گوش و از پایین لاله گوش تا پایین زائده گزیفوئید
استخوان جناق سینه اندازه بگیرید. برای قراردادن لوله در روده کوچک، به این مقدار
20 تا 25 سانتی متراضافه کنید. محل مورد نظر را روی لوله علامت گذاری نمایید.
بیمار را به پهلو قراردهید. معمولاً لوله بینی روده ای را ابتدا در معده قرار می دهند و
صبر می کنند تا بوسیله حرکات دودی، از اسفنگترپیلورعبور کند(ممکن است این کار
تا 24 ساعت وقت بگیرد برای اطمینان از جای گیری لوله در رودة کوچک، وقتی لوله
مایع آس پیره شده را آزمایش PH ، تا قسمت علامت گذاری شده به داخل هدایت شد
کنید. وضعیت لوله را بارادیوگرافی بررسی کنید. بعد از تأئید محل لوله،آن را با چسب
در محل خود ثابت کنید.


 
خارج کردن لوله بینی-معدی
 1-دستور پزشک را مبنی بر خارج کردن لوله بینی معده ای بررسی کنید.
2-روش کار را برای بیمار شرح دهید و به او کمک کنید تا در وضعیت نیمه نشسته
قرار گیرد.
3-دستهای خود را بشوئید و دستکش های تمیز و یکبار مصرف بپوشید.
4- حوله یا پد یکبار مصرف را روی سینه بیمار بیندازید . به بیمار دستمال کاغذی
بدهید.
5- ساکشن را قطع کنید و لوله را از دستگاه ساکشن جدا کنید لوله را ازگان یا لباس
بیمار جدا کرده و با دقت چسب روی بینی بیمار بردارید.
6-سرنگ را وصل کرده و با 10 میلی لیتر محلول نمکی بشوئید و یا با 30 تا 50 سی
سی هوا(اختیاری) لوله را پاک کنید.
7-به بیمار بگویید تنفس عمیقی بکشد و نفس خود را نگه دارد.
8 -لوله را به کمک، انگشت های خود تا کنید تا کلمپ شود، در حالی که بیمار نفس
خود را نگه داشته است سریع و با دقت لوله را خارج کنید.
9- لوله را در کیسه پلاستیکی یکبار مصرف بیندازید، دستکش ها را در آورید، درون
کیسه بگذارید.
10-  مراقبت های دهان را برای بیمار انجام دهید و برای پاک کردن بینی، به او دستمال
کاغذی بدهید.
 11-مقدار مواد تخلیه شده بوسیله لوله نازوگاستریک را اندازه بگیرید، تمام وسایل را
برداشته وطبق روش کار و مرکز درمانی خود آنها را دور بریزید، دستهای خود را
بشوئید.
12- خارج کردن لوله، واکنش بیمار و مقدار ترشحات خارج شده را ثبت نمایید . به
مدت 2 تا 4 ساعت بعد از خارج کردن لوله، بیمار از نظر اتساع معده، تهوع و یا استفراغ
به طور مداوم زیر نظر داشته باشید.
تغذیه بیمار از طریق لوله
جهت تغذیه در ابتدا با یک سرنگ 5سی سی هوا ب ه درون : N G تغذیه بیمار از طریق
لوله تزریق کنید تا انتهای لوله از دیواره معده فاصله بگیرد.
-قبل از شروع تغذیه از قرار گرفتن لوله در معده اطمینان حاصل کنید برای این کار با
سرنگ 50 سی سی محتویات معده را از طریق لوله بیرون بکشید در صورتی که بیرون
آمد لوله در جای خود قرار دارد و سپس آن را به معده برگردانید.
-قبل از تغذیه حجم باقیمانده معده را بررسی کنید. چنانچه حجم باقیمانده از 100 ت ا-
150 سی سی بیشتر بود تغذیه لوله ای را به تأخیر بیندازید و ماده را مجدداً به معده
برگردانید و دو ساعت بعد مجدداً باقیمانده معده را بررسی کنید چنانچه در بررسی دوم
هم حجم باقیمانده بیشتر از 150 سی سی بود پزشک را مطلع کنید.
0 ساعت بعد از آن با گذاشتن بالش، سرو پشت بیمار / -هنگام غذا دادن به بیمار و تا 5
را به اندازه 30 درجه بالا بیاورید(نیمه نشسته)قبل و بعد از هر نوبت تغذیه 50 سی سی آب ساده به داخل لوله بریزید تا ضمن
بازنگه داشتن لوله از رشد باکتریها یا بستن دلمه و مسدود شدن لوله جلوگیری شود.
-هر دو تا سه روز لوله را عوض کنید.
-بهداشت دهان وبینی را رعایت کنید برای این کار گوش پاک کن را با آب مرطوب
کرده و بینی را تمیز نمایید. سپس روغن محلول در آّب را به ناحیه بمالید.
-اگر مخاط دهان یا بینی بیش از حد خشک باشد استفاده از بخور مفید است . در
صورتی که مایل باشید استفاده از یخ و آدامس مفید است و حرکت مکرر نیز به برطرف
شدن ناراحتی کمک می کند.
-بین تغذیه ها لوله را جمع کرده و با نوار محکم شکمی در محل خود ثابت نگه دارید تا
لوله کشیده نشود.


وسایل مورد نیاز:
سوند تغذیه شماره 6 یا 8 فرانسوی
سرنگ 2 سی سی
- ژل محلول در آب
-کاغذ تورنسل آبی و چسب.
لازم است قبل از لوله گذاری، طولی از لوله را که باید وارد GT الف) روش گذاردن
1 به آن cm شود مشخص نمایید. از پل بینی تا زائده گزیفوئید را اندازه بگیرید و
اضافه کنید. نوزاد را به پشت بخوابانید طوری که سرنوزاد در راستای خط وسط بدن
قرارگیرد. طول اندازه گیری شده از لوله را پس از آغشته نمودن به کمی ژل، بطرف
عقب و بالای زبان و به داخل اروفارنگس نوزاد و به آهستگی تا طول از پیش تعیین
شده فرو ببرید و سپس لوله را با چسب برروی صورت او ثابت کنید.
از نوک لاله گوش تا پل بینی و بعد پایین تا زائده گزیفوئید را :NGT ب)روش گذاردن
اندازه بگیرید. نوزاد در پوزیشن خوابیده به پشت و سرکمی در اکست انسیون باشد تا
بینی به طرف بالا برود و لوله اندازه گیری شده را پس از مالیدن کمی ژل از طریق
سوراخ بینی نوزاد به طرف عقب و پایین هدایت کنید. لوله را آهسته تا طول از پیش
تعیین شده فرو برید و بعد با نوار چسب برروی لب بالایی یا بالای پل بینی ثابت
نمایید.
.1cm لوله دهانی: اندازه گیری از پل بینی تا زائده گزیفوئید استرنوم بعلاوه
لوله بینی: اندازه گیری از نوک گوش تا پل بینی و پایین تا زائده استرنوم.

لوله ترانس پیلوریک: از پل بینی تا مچ پا در حالیکه نوزاد به پشت خوابیده و پاها صاف
است.
برای اطمینان از وضعیت لوله، کمی از محتوی معده را آسپیره کنید واز نظر واکنش
اسیدی روی کاغذ تورنسل آبی آزمایش نمایید در نوزادی که به دلایل دیگری
رادیوگرافی دارد، می توان بدین وسیله از قرارگرفتن لوله در معده مطمئن شد.
1-2 میلی متر هوا به داخل لوله می باشد در حالی روش دیگر اطمینان از صحت کار، تزریق
که همزمان بالای معده را با گوشی پزشکی سمع می کنیم. ولی این روش می تواند
گمراه کننده باشد زیرا وقتی نوک لوله در انتهای مری است، صدای حرکت هوا می
تواند شنیده شود. هیچگاه پیش از تأیید موقعیت، از لوله معدی استفاده نکنید.
2)لوله ترانس پیلوریک
در نوزادانی که از رفلاکس معده به مری و یا استفراغ طولانی مدت رنج می برند، شیر
دادن از راه لوله ترانس پیلوریک ممکن است مفید باشد.

آموزش به بیمار و همراهان:

    این روش حداکثر به مدت 6-4 هفته برای تغذیه بیمار مناسب است و در صورت تداوم اختلال بلع، پزشک معالج روش دیگری برای تغذیه بیمار انتخاب خواهد کرد.
    بر حسب جنس این لوله ها، لازم است که با فواصل 2 هفته یا بیشتر، لوله تعویض شود.
    در مدتی که در داخل بیمارستان می باشید مایع گاواژ روزانه در آشپزخانه بیمارستان با نظارت کارشناسان تغذیه و بر اساس آزمایشات بیمار و فرمول کارشناسان تغذیه تهیه می شود.
    در هنگام ترخیص، باید بر اساس آزمایشات و شرایط بیمار با مراجعه به واحد تغذیه و کارشناسان مربوطه فرمول تهیه مایع گاواژ بیمارتان را دریافت نمایید و بر اساس آن روزانه مایع گاواژ را آماده نمایید.
    مایع گاواژ برای 24 ساعت در یخچال قابل نگهداری است و اضافه آن باید دور ریخته شود.
    دقت نمایید که در تهیه سوپ مجاز به استفاده از ادویه جات نیستید.
    با توجه به اینکه تمام گروه های غذایی در مایع گاواژ وجود دارد، از دادن شیر در مدتی که بیمار گاواژ می شود خودداری شود و در دو نوبت نهار و شام به بیمار (به جز بیماران تحت دیالیز و با فسفر خون بالا) ماست داده شود.

روش غذا دادن به بیمار

1- دست خود را بشوئید.

2- سر تخت را بالا بیاورید تا بیمار در وضعیت نشسته یا نیمه نشسته قرار گیرد.

3- برای جلوگیری از ورود مواد غذایی به ریه بیمار، پیش از هر بار تغذیه مطمئن شوید که لوله در معده قرار دارد:

سرنگ را به لوله معده وصل کنید و مقداری از محتویات معده را به داخل سرنگ بکشید و مجدداً آن را به معده تزریق کنید. اگر محتویات معده به داخل سرنگ کشیده نشد ممکن است که لوله داخل معده نباشد و باید توسط پرستار با تجربه بررسی شود.

4- باقیمانده معده را بررسی کنید. در صورتی که بیشتر از 100 سی سی غذا در معده باقی مانده باشد، نشان دهنده تأخیر در تخلیه معده است. مایع کشیده شده را به معده بازگردانید و تغذیه بیمار را در آن جلسه حذف کنید.

5- شروع گاواژ بعد از ناشتا بودن بیمار با آب ساده یا سرم قندی 5 درصد یا آبمیوه طبیعی تازه ترجیحاً آب سیب صاف شده صورت گیرد.

6- بهتر است در شروع گاواژ از حجم 50 سی سی هر 4 ساعت استفاده شود و در صورت تحمل حجم گاواژ هر 4 ساعت 25 سی سی اضافه شود تا به میزان مورد نظر کارشناس تغذیه برسد.

7- اگر در موقع کشیدن مایع معده ترشحات سبز رنگ مشاهده شد به گاواژ دادن بیمار ادامه دهید.

8- ابتدا لوله معده را با فشار انگشتان خود ببندید تا از ورود هوا به معده جلوگیری شود سپس سرنگ را از انتهای لوله جدا کنید و پیستون را از داخل سرنگ خارج کنید.

9- سرنگ را به لوله وصل کرده و لوله را با 30 سی سی آب بشویید.

10- قبل از تمام شدن آب، محلول غذایی ولرم را که کاملاً صاف شده به داخل سرنگ بریزید. در تمام مدت سرنگ باید پر از محلول غذایی باشد. شما با بالا و پائین بردن سرنگ و ایجاد فشار ملایم به جدار لوله می توانید سرعت ورود غذا به معده را کنترل نمایید.

11- مایع گاواژ باید به آرامی و در مدت 10 تا 15 دقیقه تزریق شود.

12- قبل از این که محلول غذایی به طور کامل تمام شود حدود 30 تا 50 سی سی آب ساده را به درون سرنگ بریزید تا لوله شسته شود.

13- شستشوی مرتب لوله قبل و بعد از گاواژ باعث پیشگیری از انسداد لوله می شود.

14- قبل از تمام شدن آب، لوله معده را با فشار انگشتان ببندید و سرنگ را از لوله معده جدا کنید. پیستون را داخل سرنگ قرار دهید و مجدداً سرنگ را به سر لوله وصل کنید تا از ورود هوا به داخل معده جلوگیری شود. سپس بیمار را به مدت 30 دقیقه در همان وضعیت قرار دهید.

شرکت خدماتی و نظافتی پارسا. نیرو برای تمیزکاری راه پله و پارکینگ و دیوار شویی و امور منزل و سنگ سابی و پولیش سرامیک موکت شویی و خشکشویی و نما شویی و مبل شویی. نیرو برای مراقبت از سالمند در منزل و بیمارستان.

تمیزکاری و نظافت منزل ،نگهداری سالمندان و کودک و.از خدماتی است که در این شرکت انجام میگیرد .کیفیت بالا ،سرعت انجام بالا و قیمت مناسب از خصوصیات ماست

اعزام نیرو جهت تمیزکاری منازل
اعزام نیرو جهت نظافت پارکینگ و راه پله
اعزام نیرو جهت شستشو فرش و موکت
اعزام نیرو جهت مراقبت و نگهداری
اعزام نیرو جهت اسباب کشی و جابجایی
اعزام نیرو جهت پذیرایی از مجالس
مراقبت از بیمار و...
با تضمین کار با نیروهای جوان و کاردیده

انجام تمیزکاری منزل و دفتر کار و مجتمع مسکونی
انجام خدمات تمیزکاری منزل ،کف کاشی سرامیک،پارکت و کاغذ دیواری و انجام تمیزکاری راه پله و پارکینگ و حیاط و تمیزکاری باغ و ویلا

تنها شرکت مبل شویی در اصفهان که از مواد غیر اسیدی برای شستشوی مبل شما استفاده می کند.

مواد مصرفی استاندارد و مورد تایید وزارت بهداشت می باشد.

شرکت خدماتی و نظافتی پارسا اصفهان

ارایه کننده خدمات تمیزکاری و نظافتی در سراسر شهر اصفهان